![]() |
Het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) is een aandoening waarover veel onbekend en onbegrepen is. Er is geen algemeen aanvaarde theorie over oorzaken van CVS, er worden uiteenlopende diagnostische criteria gebruikt en er zijn sterk uiteenlopende visies op behandeling, begeleiding en beoordeling van patiënten met CVS. Dit heeft niet alleen negatieve gevolgen op gezondheidsklachten maar ook op sociaal en beroepsmatig functioneren.
Chronische vermoeidheid heeft een forse impact op kwaliteit van leven, dagelijks functioneren, stemming, ziekte verlof en gaat gepaard met aanzienlijke directe en indirecte kosten.
Een multidisciplinaire benadering is vanuit de toegenomen wetenschappelijke kennis de standaard geworden voor het behandelen van chronische vermoeidheid, zowel binnen de eerstelijnszorg als in de tweede en derde echelons. Dit heeft geleid tot het opstellen van een multidisciplinaire behandelrichtlijn in 2013. Echter is tot nu toe vaak het struikelblok; het ontbreken van specifieke kennis in de klinische praktijk over het multidisciplinair diagnosticeren en behandelen bij chronische vermoeidheid.
Leerdoelen