![]() |
Orgaandonatie is een medische ontwikkeling die kan leiden tot ethische dilemma’s. Zo kan het een uitdaging vormen voor onder andere religieuze en traditionele waarden. Voor etnische en religieuze minderheden geldt dat zij een ander normen- en waardensysteem kunnen hanteren in het oplossen van medisch ethische dilemma’s. Het is dan ook van belang dat zorgverleners hier kennis van nemen, zodat de communicatie hierop afgestemd kan worden.
In deze cursus zal gefocust worden op moslims en orgaandonatie. Momenteel is ongeveer 6% van de Nederlandse bevolking moslim en in de grote steden is dat 10-14%. De verwachting is dat dit aantal de komende jaren zal stijgen door een oplopend geboortecijfer en een langere levensduur. Dit betekent dat artsen steeds meer te maken krijgen met moslim patiënten en dus ook met verschillende medisch ethische dilemma’s binnen deze groep. De meeste moslims zijn van Turkse (36%) en Marokkaanse (34%) afkomst.
Om als zorgverlener een moslim patiënt of familie te benaderen met een donatievraag zijn kennis en vaardigheden nodig. Kennis van (islamitische) normen en waarden die een rol kunnen spelen bij orgaandonatie en vaardigheden waarmee dilemma’s bespreekbaar gemaakt kunnen worden binnen een team van zorgverleners en waarmee patiënten met een andere culturele en religieuze achtergrond benaderd kunnen worden. Daarom is deze nascholingscursus tweeledig.
In het eerste deel zal aandacht besteed worden aan islamitische ethiek en hoe daarbinnen is omgegaan met orgaandonatie door de tijd heen. Centrale waarden hierbij zijn de integriteit van het lichaam, menselijk zeggenschap over het eigen lichaam na het overlijden en het redden van een mensenleven.
In het tweede gedeelte van deze cursus wordt de kennis in de praktijk gebracht door de deelnemers aan de hand van een casus mee te nemen in medische besluitvorming volgens het moreel beraad. Hierbij zal gebruik gemaakt worden van de dilemma methode.
Leerdoelen:
De deelnemer: