![]() |
Op 1 oktober 2015 organiseert Ciran ter gelegenheid van haar 15-jarig bestaan een medisch wetenschappelijk “jubileum” congres in de stadsschouwburg de “Maaspoort” in Venlo met als titel: “de kunst van gezond zijn”
Ciran is een medisch specialistische instelling in de poliklinische revalidatiezorg. Haar drie-dimensioneel behandelconcept is rebellerend afwijkend en haar visie vernieuwend. Beiden zijn gestoeld op het herontdekken van wat in de vergetelheid was geraakt, de wortels van ons bestaan, de kunst van gezond zijn. In de poliklinische revalidatiezorg is Ciran in Nederland verreweg de grootste zorgaanbieder. Ciran begeleid jaarlijks 5000 patiënten.
De gezondheidszorg is in de toekomst gericht op het bevorderen en herstellen van het zelfstandig functioneren van mensen in hun eigen leefomgeving. De eigen regie en veerkracht van het individu staan hierbij centraal. Deze visie op gezondheid en zorg – niet de ziekte staat centraal maar het functioneren - heeft ook gevolgen voor de zorgprofessionals. Iedere toekomstige zorgprofessional beschikt - naast vakkennis - over een aantal generalistische bekwaamheden die bijdragen aan het bevorderen en het herstellen van het functioneren. (Zie; www.zorginstituutnederland.nl; Advies naar nieuwe zorg & zorgberoepen).
In het concept van Ciran revalidatiebehandeling heeft deze combinatie zich succesvol bewezen en geresulteerd in een verbreding van de inhoudelijke visie op gezondheid en participeren. Ondertussen is er wetenschappelijk bewijs dat deze multidimensionele aanpak patiënten opnieuw beter laat participeren. Deze inzichten willen we delen met als doel zorgprofessionals kritisch mee te nemen in de maatschappelijke discussie over de kwaliteit en betaalbaarheid van zorg, nu en in de toekomst.
De doelgroep: Huisartsen, (para)medisch specialisten, medewerkers van ziekenhuizen, zorginstellingen, opleidings- en wetenschappelijke instituten, verzekeraars en bestuurders.
Het congres zal ingaan op vragen als:
Wat is werkelijkheid in zorg en gezondheid, wat is de kern hiervan en wat de wortels?
Is de menselijke waarneming zo onbetrouwbaar dat aan de werkelijkheid moet worden getwijfeld? (“Wat betwijfeld kan worden, moet worden afgewezen, want bewijsvoering moet plaatsvinden op basis van onbetwijfelbare argumenten”, Descartes).
Het is een illusie te veronderstellen dat wat niet waarneembaar is ook niet bestaat. En als alleen het waarneembare het uitgangspunt is maken we dan niet een kostbare inschattingsfout als het gaat om kwaliteit en betaalbaarheid van de zorg?
Als de werkelijkheid bestaat uit alleen het waarneembare werkt dan het huidige wetenschappelijke onderzoek niet belemmerend op de weg naar betere zorg?
En tenslotte: levert spiritualiteit een fundamentele bijdrage in het bereiken van betere resultaten in de zorg, in het verbeteren van de weerstand, of moeten we eerder spreken van een frivoliteit, een modegril.