Bij interpersoonlijke psychotherapie in een groep (IPT-G) worden de vier focussen van de interpersoonlijke psychotherapie toegepast in een ambulante kortdurende groepstherapie (Wilfley e.a., 2000). Het betreft een vorm van korte termijn groepspsychotherapie. Interpersoonlijke psychotherapie (IPT) is een evidence based behandelmethode die voor het eerst werd toegepast voor de behandeling van depressie (Klerman, 1984). Uit onderzoek blijkt dat IPT ook effectief is bij de behandeling van andere psychiatrische ziektebeelden en doelgroepen zoals de eetbuistoornis (Wilfley e.a., 2002) en bij adolescenten (Mufson e.a.,1993). In Nederland wordt interpersoonlijke psychotherapie aanbevolen in de Multidisciplinaire Richtlijnen voor de behandeling van depressie en voor de behandeling van de eetbuistoornis (www.ggzrichtlijnen.nl).

Inhoud

• Diagnostiek; indicatiestelling en de voorbereidende gesprekken voor de start van de IPT-G.
• De werkwijze van de IPT-G.
• Het gebruik maken van de diverse technieken bij de focussen: rouw; rolverandering; interpersoonlijk conflict en interpersoonlijke sensitiviteit.
• De ontwikkelingsfasen in een korte-termijn groepspsychotherapie.
• Het vasthouden van de focus in een groepsdynamische groep.
• Specifieke methodieken in deze vorm van groepstherapie.
• Aandacht voor de rol van de therapeut en de co-therapeutische relatie.
• Het terugkoppelen van de resultaten van de vragenlijsten in de groep.
• IPT-G en onderzoek: de laatste stand van zaken en lopend onderzoek.
• Informatie over nieuwe toepassingen van IPT-G.

Delstelling

- De deelnemers leren de vier IPT focussen toe te passen in een korte termijn groepspsychotherapie.