In kader nascholingsbijeenkomsten tussen huisartsen en cardiologen (eerste en tweede lijn) worden driemaal per jaar bijeenkomsten gehouden, waarin klinische casuïstiek wordt gekoppeld aan academische verdieping. Tegelijk wordt op interactieve wijze gesproken over plaats van handelen voor dergelijke zorg en de plaats voor degene die verantwoordelijk is voor het ontstane product.

Deze keer gaat het over de plaats van beeldvorming in het klinisch verloop van een cardiale patiënt. Wanneer, door wie en hoe vaak is beeldvorming noodzakelijk, omdat het verdieping of verduidelijking geeft in het ziektebeeld wat opweegt tegen de kosten van het betreffende onderzoek Wie heeft er toegang tot deze onderzoeken? Alleen de tweede lijn? De eerste lijn, of misschien ook de anderhalve lijn?