(Sport-)artsen worden in de dagelijkse praktijk geconfronteerd met vragen van sporters. Relatief vaak zullen deze vragen gesteld worden over de fysieke belastbaarheid en de sporthervatting na een blessure of ziekte. Soms ook zijn het vragen over de relatie van de (trainings-)belasting – belastbaarheid bij het ontstaan van een blessure, een prestatiestagnatie of een algemeen overbelastingsbeeld. En soms betreft het vragen die betrekking hebben op de inhoud en de opbouw van een trainingsprogramma.

Om de sporter goed te kunnen adviseren zal de (sport-)arts een inschatting moeten kunnen maken van de belastbaarheid, de sporter hierover moeten kunnen adviseren en in overleg kunnen treden met de (revalidatie-)trainer van de desbetreffende sporter. In de cursus ‘Trainingsfysiologie’ wordt nader op deze onderwerpen ingegaan.

In zes dagdelen worden de motorische grondeigenschappen kracht, snelheid, uithoudingsvermogen, coördinatie en lenigheid behandeld.

De docenten van deze cursus worden (inter-)nationaal gewaardeerd om hun kennis, zijn in staat om de theorie in de praktijk bij (top-)sporters toe te passen en zijn bovendien in staat om deze kennis op begrijpelijk niveau over te brengen.

Doelstelling is dat de cursist kennis en inzicht verwerft in de motorische grondeigenschappen (kracht, snelheid, lenigheid, uithoudingsvermogen en coördinatie) en de invloed van training daarop. Hierbij dienen zinvolle trainingsmethoden onderscheiden te kunnen worden van onzinnige trainingsmethoden. Daarnaast dient de (sport-)arts kennis en inzicht te verkrijgen in hoe de training aangepast dient te worden in extreme omstandigheden en hoe overtraining voorkomen kan worden. Een onderdeel hierbij is fysiologische selectie van sporters in het kader van talentherkenning.

Het algemene doel is dat de (aanstaande sport-)arts de sporter adequaat kan begeleiden in situaties die raakvlakken hebben met die van de trainingsfysiologie.