In de media wordt regelmatig melding gemaakt van verwarde personen, die voor allerlei problemen zouden zorgen. Er zijn meerdere organisaties en instanties en disciplines voor kortere of langere tijd met deze problematiek bezig en het is goed om te bezien hoe hun bemoeienissen verlopen en hoe de onderlinge samenwerking verbeterd kan worden, zodat sneller en adequater gereageerd kan worden op evt problematische situaties.

Neemt het aantal verwarde mensen toe e zorgt dat voor meer overlast? Welke factoren hebben hierop invloed: er is een terugtrekkende overheid, de gezondheidszorg gaat naar steeds minder opvang toe (afname bedden in het ziekenhuis, de psychiatrie), er is afbouw van verzorgingshuizen en steeds latere opname in een verpleeghuis. De overheid hevelt ook daarnaast steeds meer van haar taken over naar de gemeenten, vaak zonder ook voldoende gelden over te hevelen.

In de inleiding wordt hierop nader ingegaan. Wie komen er het eerst in aanraking met verwarde personen? De huisarts, de wijkagent, de gemeente. Waar lopen zij tegen aan? Zien zij bepaalde knelpunten? Hebben ze ideeën hoe dit te verbeteren is? Daarna de tweede lijn: ziekenhuis, ggz, welke knelpunten zijn daar? Welke mogelijkheden zien zij ter verbetering?

Resultaat van dit symposium zou kunnen zijn dat er voor verwarde mensen sneller een oplossing beschikbaar is, eventueel in de vorm van plaatsing op de plek waar ze het beste opgevangen kunnen worden. Het is daarbij zaak te waken voor onnodige medicalisering.