Seksualiteit is voor vrijwel iedereen een essentieel aspect van kwaliteit van leven en er is geen enkel 'life event' dat het plezier wat mensen aan seks kunnen beleven niet bedreigt. In schril contrast hiermee staat het gegeven mensen hun seksuele zorgen en problemen vaker niet dan wel bij een hulpverlener naar voren brengen. De meerderheid van de hulpverleners brengt het onderwerp seksualiteit nooit actief ter sprake, hoewel ze vinden dat ze dat eigenlijk wel zouden moeten doen. Zij worden vaak gehinderd door gevoelens van ongemakkelijkheid en incompetentie en rationaliseren dat vaak weg door te denken dat juist bij déze cliënt het onderwerp seksualiteit niet relevant is.

Cliënten worden gehinderd door gevoelens van gêne en schaamte, vinden het moeilijk om hun probleem te verwoorden, zijn bang voor een moreel oordeel van de hulpverlener of om niet ´normaal´ gevonden te worden.

Wat hulpverleners en cliënten vaak gemeen hebben, is een gebrek aan kennis over “hoe seks werkt” en over wat er nodig is om plezier aan seks te kunnen beleven. Samen met Ellen Laan schreef Rik van Lunsen het boek ‘Seks!, een leven lang leren’, om vrouwen en mannen wat meer “tools” voor seksueel plezier aan te reiken. Ook opvoeders, voorlichters en hulpverleners zijn gebaat bij wat meer kennis over seks!