Een ernstig incident heeft voor de patiënt en/of zijn familie grote consequenties. De patiënt en/of zijn familie is slachtoffer: ‘the first victim’. Aandacht, begeleiding, openheid, oprechte excuses en vertellen hoe je het incident in de toekomst gaat voorkomen zijn belangrijke onderdelen die bij de opvang en verwerking een rol spelen. Echter we realiseren ons te weinig dat ook voor de betrokken zorgprofessional zo’n incident een grote impact heeft. Het functioneren wordt voor korte of lange tijd beïnvloed. De zorgverlener voelt zich persoonlijk verantwoordelijk, denkt dat hij/zij gefaald heeft en kan gaan twijfelen aan zijn/haar klinische kennis en kunde. Sommigen overwegen te stoppen met hun werk. Vaak is sprake van een traumatische ervaring. De zorgverlener is dan zelf ook slachtoffer (‘the second victim’).

Na het symposium

• kan de deelnemer aangeven wat wordt bedoeld met ‘second victim’.
• kan de deelnemer aangeven wat wordt bedoeld met ‘peer support’, wat de doelstelling is van peer support en dat het niet gaat om langdurige professionele ondersteuning.
• weet de deelnemer dat een peer support gesprek een vertrouwelijk gesprek is met als doel de persoonlijke effecten van een incident in de zorgverlening te kunnen bespreken.
• heeft de deelnemer (indien aan de orde) nagedacht over mogelijke incidenten waar hij/zij zelf bij betrokken was en hoe dat voelde.
• kan de deelnemer een drietal lichamelijke en psychische mogelijke gevolgen benoemen die kunnen volgen het betrokken zijn bij een incident voor de hulpverlener.
• kan de deelnemer aangeven op welke wijze Zuyderland peer support wil inrichten.
• heeft de deelnemer nagedacht over wie zijn of haar ‘peer’ zou kunnen zijn en dit (middels antwoordkaartje of de survey monkey) aan het organiserende commissie aangegeven.