Bij het inzetten van de beweging naar regionale samenwerking op het gebied van zorg, is de grootste – vaak belemmerende – kwestie: 'Hoeveel autonomie behoud ik als medisch professional (huisarts, specialist, verloskundige, paramedicus) ten opzichte van organisaties als ziekenhuis, GGZ, verzekeraar en gemeente?'

De meeste partijen die een rol spelen bij de eerstelijns zorg weten inmiddels dat regionale samenwerking essentieel is om adequaat tegemoet te komen aan de groeiende zorgvraag. Samenwerken is het opgeven van een stukje van je eigen autonomiein het vertrouwen dat je er meer voor terugkrijgt. Wat betekent samenwerking voor uw bedrijfsvoering als uw praktijk/organisatie in een groter verband gaat werken?

Tal van nieuwe vragen ontstaan:

• Mag ik nog zelf een contract met de zorgverzekeraar sluiten of moet ik me schikken?
• Wordt de specialist ‘de baas’ over mij als huisarts?
• Mag ik mijn personeel houden?
• Ben ik straks een groot deel van mijn inkomen kwijt?

Tijdens dit congres laten we zien hoe het overdragen van een deel van uw professionele en/of bedrijfseconomischeautonomie daadwerkelijk loont; hoe u er meer voor terug krijgt.

We nodigen een aansprekende partij uit die ‘samenwerking op regionaal niveau’ succesvol op de kaart heeft gezet. Deze partij zal ingaan op de volgende vragen: Wat doen jullie nou concreet? Hoe zit de besluitvormingsstructuur in elkaar van alle betrokken partijen? Hoe vaak vergader je? Wie heeft het voor het zeggen? Hoe is de stemverhouding? Hoe zijn de financiële middelen verdeeld? Hoeveel autonomie hou ik als professional, als organisatie? Kortom: Hoe doe je dit nou echt?

Best practices uit Nederland tonen hoe deze autonomiediscussie in ons land wordt gevoerd.