![]() |
Dit zevende symposium in ‘Incidenten in de Patiëntenzorg’ behandelt de thema’s: ‘second victim’ en ‘decentrale afhandeling van incidenten’
Ochtendprogramma "Second Victim; de hulpverlener als slachtoffer"
Een ernstig incident heeft voor de patiënt en/of zijn familie grote consequenties. De patiënt en/of zijn familie is slachtoffer: ‘the first victim’. Aandacht, begeleiding, openheid, oprechte excuses en vertellen hoe je het incident in de toekomst gaat voorkomen zijn belangrijke onderdelen die bij de opvang een rol spelen. Ook voor een betrokken hulpverlener heeft zo’n incident een grote impact, waardoor zijn functioneren voor kortere of langere tijd wordt beinvloed. De hulpverlener voelt zich persoonlijk verantwoordelijk, denkt dat hij/zij gefaald heeft en kan gaan twijfelen aan zijn/haar klinische kennis en kunde. Sommigen overwegen te stoppen met hun werk. Bij sommigen is sprake van een traumatische ervaring. De betrokken hulpverlener is dan zelf ook slachtoffer (‘the second victim’). Deze ‘second victim’ is het onderwerp van het eerste deel van dit symposium. Welk soort incidenten kunnen een ernstige impact hebben op een hulpverlener? Hoe kunnen we een second victim herkennen? Welke gevolgen heeft dit voor het individu, het team en management? Hoe organiseer je de juiste ondersteuning? Is peer support een goede optie voor de opvang van second victims? Vragen waarop u in het ochtendprogramma antwoorden zult krijgen.
Middagprogramma "Decentraal incident melden, analyseren en bespreken: hoe effectief is dat?"
Het melden, systematisch verzamelen en analyseren van incidenten is geënt op een aantal uitgangspunten van het landelijke VMS veiligheidsprogramma. Met het Veilig Incident Melden is in het AMC een structuur opgezet van decentrale veiligheidscommissies en een Centrale Incidenten Commissie (CIC). Inmiddels hebben we daarmee enkele jaren ervaring en kan de vraag worden gesteld: gaat het beter? Op alle afdelingen zijn daartoe trainingen gegeven en op veel locaties wordt met vereende krachten tijd en energie gestoken in de afhandeling van meldingen, het analyseren van incidenten en het formuleren van verbeteringsmaatregelen. Om het risico te ondervangen dat het verminderen van onveilige situaties geïsoleerd plaats vindt zijn de decentrale commissies onderdeel van een instellingsbreed Veiligheid Management Systeem waarin de CIC probeert te sturen op instellingsbrede verbetermaatregelen. Waar gaat het goed en waar niet? Wat zijn positieve en negatieve ervaringen? Wat is er voor nodig om met elkaar te leren van de meldingen?