De zorg heeft zich in Nederland stormachtig ontwikkeld. Met de toename van medische kennis, solidariteit en de uitbanning van veel acute doodsoorzaken worden we over de hele linie veel ouder, maar ouderdom komt ook met gebreken. De gemiddelde chroniciteit per hoofd van de bevolking zal de komende decennia toenemen tot 40 jaar per leven. Zoals we de zorg nu hebben ingericht is dat onbetaalbaar en qua menskracht onopbrengbaar. Enerzijds zal ons nieuwe technologie te hulp snellen, anderzijds wordt de burger op het gebied van ziekte en gezondheid veel geletterder. Dit zal een deel van de opgave invullen maar we zullen de zorg ook anders moeten organiseren. Een belangrijk vraagstuk is hierbij het terugdringen van bureaucratie en ‘verantwoordingsgekte’. In het boek ‘Verdraaide Organisaties’ geschreven door Wouter Hart en gebaseerd op interviews worden hiervoor verklaringen en oplossingsrichtingen aangedragen. Dit zal de kern vormen van deze bijdrage.

Leerdoelen:

Veel van de wijze waarop wij zorg organiseren, ook als die heel onhandig is, hebben wijzelf of onze ‘peers’ bewerkstelligd. Om de kluwen van ingewikkeldheid weer te ontwarren is het zaak eerst de dynamiek van het ingewikkeld maken te begrijpen. De bedoeling van deze bijdrage is om inzicht te krijgen in deze dynamiek en hoe te komen tot een meer productieve werkwijze.

De spreker:

Marius Buiting werkt als directeur van de Nederlandse Vereniging Toezichthouders in de Zorg en werkt daarnaast op parttimebasis als senior adviseur bij het CBO.