Presentatie 1) EMDR: omdat de huisartsen meer moeten meedenken omtrent zorgzwaarte en een vermoeden van DSM-4 code dienen te vermelden is het doel met deze presentatie te geven dat EMDR niet alleen geschikt is voor (meervoudige) trauma's maar ook voor een aantal andere problemen. Waarom werkt EMDR zo goed? Wat zijn de werkbare bestanddelen en hoe kan dit ook voor andere problemen worden ingezet?; Er volgen een aantal live beelden van behandelingen, casuïstiek; met uitleg zodat huisartsen meer de EMDR praktisch kunnen toepassen in hun indicatiestellingsgebied en patiënten er adequaat op kunnen voorbereiden.

Presentatie 2) 'Verwijzing GGZ oude stijl en nieuwe stijl met POH', voor-en nadelen, nadruk op goede matching tussen patiënt en hulpaanbieder; doel is hier: hoe kan het goede van de oude stijl GGZ verwijzingen behouden blijven in de nieuwe stijl verwijzingen via en/of in samenwerking met de POH? Einddoel: de juiste patiënt bij de juiste hulpaanbieder krijgen, met adequaat en zuinig gebruik van de beschikbare middelen.

Presentatie 3 :' Het bevorderen van het mentaliseren, een belangrijke factor in de psychotherapie'. Doel is: hoe kan binnen de huisartsenpraktijk al een begin worden gemaakt de patiënt op een therapie-spoor te zetten dat het meest effect zal sorteren, motivatie-bevorderend werkt en het besef van het eigen aandeel van patiënten te optimaliseren? Hoe leren we de huisarts in deze materie de juiste vragen te stellen en de patiënt al wat voorwerk te laten doen? Hoe diagnosticeer je snel (binnen 10-20 min.) waar iemand met psychische klachten mee gebaat is? M.a.w. hoe kan de huisarts al het effectieve element van het mentaliseren bevorderen in de motiverende gesprekken en soms de keuze maken cognitieve therapie of psychodynamische therapie.

Presentatie 4: 'De onmisbare rol van de huisarts in de therapie' heeft als doel de huisartsen coping-mechanismes te geven om lopende een psych. behandeling snel te kunnen beoordelen of een behandeling moet worden bijgesteld? (Basis-generalistisch kort, middellang, intensief of chronisch dan wel SGGZ); wat te doen als de patiënt (nog) niet tevreden is met zijn behandeling na 3, 4 of 5 zittingen of bij SGGZ bij 4, 5 of 6 maanden? Hoe daarop te reageren zodat de patiënt wordt gestimuleerd weer met inzet zijn/haar behandeling te gaan afmaken? Doel: minder dropout's!

Leerdoelen: het voorkomen van dropout's door het maximaliseren van de bestaande behandeling of deze omzetten in een andere adequate behandeling? Hoe dit te bewerkstelligen door de huisarts al of niet in samenwerking met de POH. Optimaliseren van de communicatie tussen huisarts en behandelaar ten tijde van de behandeling. Wat zijn hier de bekende en minder bekende valkuilen voor de huisarts en voor de psychische hulpaanbieder? Cave: onbedoeld mee-ageren met patiënt.