Het doel van de regionale districtsbijeenkomsten is:

• Artsen te informeren over de inhoud van de nieuwe concept handreiking
• Artsen bekend maken met de processen voor voorbereiding, begeleiding en het bieden van adequate palliatieve zorg aan patiënten die bewust afzien van eten en drinken om het levenseinde te bespoedigen
• Input van de artsen zal worden meegenomen in de definitieve versie van de handreiking

In het KNMG standpunt ’De rol van de arts bij het zelfgekozen levenseinde’ worden de rol, de verantwoordelijkheden, de mogelijkheden en de begrenzing van de arts bij het zelfgekozen levenseinde beschreven (KNMG 2011). Het standpunt gaat onder andere in op de spanning die kan bestaan tussen het nadrukkelijk geclaimde zelfbeschikkingsrecht van de burger over het eigen levenseinde en de rol die de arts daarbij heeft in het licht van de hulp die kan worden gevraagd.

Het komt voor dat een patiënt bewust afziet van eten en drinken, omdat niet aan de zorgvuldigheidseisen voor euthanasie is voldaan of omdat een indringende stervenswens geen gehoor vindt bij de arts om een verzoek om euthanasie in te willigen. Verder kunnen patiënten, evenals artsen, ook principiële bezwaren hebben tegen euthanasie of hulp bij zelfdoding. Sommige patiënten willen hun arts niet belasten met een euthanasieverzoek. Anderen vinden dat het een eigen verantwoordelijkheid is om een zelfgekozen levenseinde te realiseren. De arts wordt dan ook niet altijd geïnformeerd of betrokken bij het bewust afzien van eten en drinken met als doel om het levenseinde te bespoedigen.

De KNMG heeft in het voornoemde standpunt onderstreept dat iedere arts serieus hoort in te gaan op patiënten die een doodswens hebben, ook als deze wens bijvoorbeeld voortkomt uit de beleving dat het leven voltooid is. Artsen hebben immers de verantwoordelijkheid om patiënten goed te informeren, zodat ze weloverwogen keuzes kunnen maken. De arts heeft de plicht om, als de patiënt dat ter sprake brengt het gesprek aan te gaan over afzien van eten en drinken. Hij kan het ook zelf ter sprake brengen wanneer hij aanwijzingen heeft dat de patiënt dit overweegt of mogelijk al is gestopt met eten en drinken.

Hoewel artsen meer ervaringen hadden dan verwacht met patiënten die hadden besloten om af te zien van eten en drinken om het levenseinde te bespoedigen, zijn zij, zo bleek tijdens KNMG-debatavonden in het kader van het voornoemde standpunt, onvoldoende bekend met het voorbereiden en begeleiden van zulke patiënten. Artsen hebben dan ook een grote behoefte aan een handreiking op dit gebied.