De ziekte van Parkinson is een langzaam progressieve multisysteem-aandoening, gerelateerd aan de degeneratie van verschillende hersengebieden. Soms is de ziekte sterk progressief, waardoor een deel van de patiënten op relatief jonge leeftijd in een verpleeghuis wordt opgenomen. In verpleeghuizen heeft de specialist ouderengeneeskunde meestal te maken met patiënten die al gediagnosticeerd zijn. Daarnaast komt, vooral door medicatie en medicamenteuze interacties, (atypisch) parkinsonisme bij verpleeghuisbewoners vaak voor. Ook kan in het verpleeghuis de specialist ouderengeneeskunde met nieuwe of nog niet gediagnosticeerde gevallen te maken krijgen. Uit studies is gebleken dat de diagnose van de ziekte van Parkinson bij patiënten opgenomen in het verpleeghuis niet altijd correct was.

De prevalentie van de ziekte van Parkinson (ZvP) en van (atypisch) parkinsonisme of atypische parkinsonsyndromen (APS) neemt toe met de leeftijd. Bij de patiënten met de ZvP komen cognitieve stoornissen, depressies, angststoornissen en psychotische symptomen vaker voor dan in de algemene bevolking.

In deze cursus komt aan bod hoe de diagnose ZvP en APS wordt gesteld volgens de multidisciplinaire richtlijnen en wat wenselijk is om te doen indien er twijfel is rondom de diagnose.

Deze cursus bestaat uit twee modules en een eindtoets.

Na het volgen van deze cursus:

• kunt u de epidemiologie, pathofysiologie en diagnostiek van de ziekte van Parkinson (ZvP) en (atypisch) parkinsonisme (APS) benoemen.
• kunt u benoemen welke vormen van comorbiditeit en welke complicaties gerelateerd zijn aan de ZvP en wat de risicofactoren zijn voor het ontstaan van parkinsonisme.
• kunt u de diagnose ZvP en APS stellen zoals geformuleerd in multidisciplinaire richtlijnen.
• kunt u kritisch evalueren bij een verpleeghuispatiënt met ZvP indien er twijfel is omtrent de diagnose.